Accurate resultaten voor complexe componenten: gebruik Adaptive Meshing

Soms wil je de prestaties van onderdelen tot in detail verifiëren door middel van simulatiesoftware. Wanneer de uitkomst van zo'n virtuele test daartoe aanleiding geeft, kan je het model vervolgens aanpassen zodat het wel de beoogde prestaties kan leveren. Om betrouwbare resultaten te verkrijgen uit de simulatie, speelt de kwaliteit van de mesh een cruciale rol! Simpel gesteld: te grofmazig en de resultaten zijn niet accuraat. Te fijnmazig en de berekening duurt onnodig lang terwijl die ook nog veel system resources vreet.

Met de standaardoplossing en de automesher is het niet bepaald eenvoudig om de meest optimale mesh te krijgen. Zeker als je er nog weinig ervaring mee hebt. SOLIDWORKS® Simulation biedt hier een oplossing voor, namelijk Adaptive Meshing. Dit helpt je bij het goed simuleren van cruciale en complexe onderdelen.

SOLIDWORKS® Simulation Adaptive Meshing

Gebruik je de automesher in combinatie met lokale mesh verfijning, dan krijg je toch een goede berekening met de standaardoplossing. Daarmee run je verschillende studies, telkens met een betere mesh. Je bekijkt of de waarden vrij constant blijven, zonder hierin te overdrijven, om een aanvaardbare rekentijd te behouden. Dit is het convergeren van de berekening en zo krijg je accurate resultaten. Principieel doet Adaptive Meshing hetzelfde, maar dan iteratief binnen een aantal vastgestelde regels/eisen. SOLIDWORKS heeft hiervoor 2 varianten ontwikkeld:

H-adaptive methode

P-adaptive methode

H-Adaptive Methode

Deze methode komt het meest overeen met wat de standaardoplossing doet. De software bekijkt waar de cruciale punten in het onderdeel zitten en verfijnt hier systematisch de mesh om zo het meest optimale resultaat te bekomen. Met andere woorden: er komen meer kleine tetraëders te zitten op cruciale plaatsen.

Adaptive meshing H-adaptive

P-Adaptive Methode

Bij het gebruik van deze methode voert de software niet het aantal tetraëders op, maar de orde van de tetraëder in de cruciale zone. Dit wil zeggen dat tetraëder complex kan verbuigen. Dit om zo optimaal mogelijk de vorm van het onderdeel in te vullen voor een zo nauwkeurig mogelijk resultaat.

Adaptive meshing P-adaptive

Waar is deze functie te vinden?

Adaptive Meshing is enkel beschikbaar bij solid mesh en kun je vinden onder de properties van de studie.

Adaptive meshing waar vinden

Conclusie

Er zijn dus 3 oplossingen om de nauwkeurigheid van je simulatie te verbeteren:

Standaard methode
H-adaptive
P-adaptive

In het algemeen blijft de standaard manier de meest aangewezen methode. Dit is omwille van de snelheid en correctheid. Je moet dan als gebruiker wel beschikken over voldoende ervaring voor een goed resultaat. De automesher van de standaardmethode is om deze reden sterk geautomatiseerd, zodat je elke keer start met een zeer aanvaarbare mesh.

Zowel de H als P-adaptive methode helpt je om de meest optimale mesh te creëren voor complexe, cruciale onderdelen. Door het iteratieve proces neemt dit wel aanzienlijk meer tijd in beslag. De vraag is of dat een probleem is voor het onderdeel dat je in gedachten hebt. Probeer het gerust eens uit!

Adaptive meshing schroefdraad

Het belang van virtueel testen: een ogenschijnlijk kleine ontwerpkeuze kan bepalen of de spanning in de schroefdraad goed verdeeld is of niet. En daarmee maakt het een groot verschil in het eindresultaat.